k wil een kleine, gevoelige, lieve, poetische, inhoudelijke vraag uitzenden.
ik doe geen uitspraak en heb geen kritische houding naar mijn onderwerp.
ik wil een herinnering en misschien ook wat innerlijke onrust veroorzaken.
de objecten die ik wil gaan verspreiden zijn knuffels en (lappen)poppen. ze stralen puurheid en onschuld uit. ze leggen een link naar het verleden, naar je jeugd, je kindertijd. ze herinneren je aan vroeger en hoe je toen was. het feit dat ze nu niet meer bij je passen bevestigd dat je ouder bent geworden. ik vraag me af wat je bent verloren in die tijd. je onschuld, vrienden, liefdes, dromen, hoop..
ik maak kleine kaartjes aan de knuffels & poppen met een korte tekst waarin ik een vraag stel aan de vinder. de nadruk ligt hier op wat je ooit had en hebt verloren en de ongelukkige kanten van het opgroeien en volwassen worden.
voorbeelden (kleine vragen):
- wie was er altijd voor jou?
- wie troostte je als je verdrietig was?
- bij wie voelde je je veilig?
- in wie had je vertrouwen?
- aan wie kon je alles vertellen?
voorbeelden (grote vragen):
- wie mis je?
- wie ben je verloren?
- van wie hield je?
- wie hield van jou?
op het kaartje staat een link naar een website waar je je antwoord op de vraag kan posten. dit is meer voor mezelf, ik wil zien of de vinders daadwerkelijk zullen reageren op mijn vragen. ik vraag me af of mensen anoniem wel hun gevoelens durven te uitten. en wat mensen allemaal kan (ver)vormen op weg naar volwassenheid.
ik wil de objecten in veelvoud dingen achterlaten, met een soort achteloosheid. het moet eruitzien alsof ze niet bewust daar geplaatst of neergezet zijn.. alsof ze door iemand zijn kwijtgeraakt, verloren, vergeten.
de omgeving kan enorm varieeren, maar ik wil wel dat het een invloed heeft op het object. zoals bijvoorbeeld een donker steegje, een verlaten plein, in een hoekje in een cafe, het kan in grote steden, maar in ieder geval geen al te drukke plaatsen. ik wil graag dat de vondst op zich al een mooi moment is.
als iemand in een bepaalde omgeving passeert en de verlaten knuffel op de grond ziet liggen, zal dit de aandacht trekken. wat er dan gebeurt hangt erg af van de persoon zijn karakter, laat hij het liggen, raapt hij het op, leest hij de tekst, neemt hij het mee.. ik ben erg benieuwd.
ik wil de knuffels 's ochtends en 's avonds plaatsen. omdat ik anoniem wil blijven zal ik van een afstand fotograferen. ik zal wel voldoende in de buurt blijven, zodat ik kan volgen wie op welke manier reageert.
