vrijdag 18 mei ging ik alsnog in breda het park in. deze keer was het prachtig weer en goed druk in het park. ik had maar 2 beertjes meegenomen, omdat ik niet zeker wist hoe het zou lopen en ik wilde niet meteen al mijn beertjes aan 1 mislukte poging verspillen.
ik heb een aantal strategische punten uitgezocht waar ik teddy op een bankje kon droppen waar veel mensen langskwamen en dat ik zelf ook ergens in de buurt onopvallend kon gaan zitten fotograferen. ik wil niet dat mensen mij zien als ze langs teddy komen lopen, dat weerhoudt ze ervan om enige interactie met hem aan te gaan.
de 1e plek was niet zo goed, op een van de bankjes bij de vijver. ik had goed zicht, ook al zat ik behoorlijk veraf. toch was iedereen teddy behoorlijk hardnekkig aan het negeren. op een gegeven moment was er zelfs een groep fietsers die mij zag zitten op het bankje met mn camera, toen richting de bankjes fietsten, teddy zagen en hun fietsen precies voor het bankje parkeerden. deze mannen zijn een paar uur blijven zitten en zodoende heb ik daarna ook geen foto's meer kunnen maken.
de 2e plek was al een stuk beter, alhoewel het niet op een bankje was behoorlijk op de route van stad naar station. er waren in ieder gavel genoeg mensen die teddy opmerkten en hem enigszins nakeken, twijfelend of ze iets mee gingen doen. er zijn genoeg mensen geweest die teddy hebben aangeraakt, opgepakt en het kaartje hebben opgemerkt en gelezen. teddy blijkt vooral de aandacht te trekken van kleine kinderen, moeders en bejaarden. maar ik vind dit niet noodzakelijk een slechte reactie. geen enkele jongere/student durfde het beertje te lang aan te kijken, laat staan op te pakken. dit bewijst misschien toch mijn punt, dat zoiets kleins, zacht en schattigs zo ver van ze af staat dat ze er helemaal niks mee te maken willen hebben. of dit daadwerkelijk ook voor een of andere angst of slechte ervaring in het verleden staat is denk ik niet aan mij om te beweren.
morgen ga ik naar rotterdam. deze keer zet ik 3 beertjes op het spel...
